hayatın bir köşesinde sıkıştırılmışız
ne isteklerimizin sınırı belli, nede yapabildiklerimiz bir ölçekten fazla
hayallerle sıkıştırıyoruz kendimizi
aşkı bile sıkıştırıyoruz
doya doya yaşayacakken
birden dört duvar arasında sıkışmış buluyoruz kendimizi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var