Sıkıştırmışız Hayatı

hayatın bir köşesinde sıkıştırılmışız
ne isteklerimizin sınırı belli, nede yapabildiklerimiz bir ölçekten fazla
hayallerle sıkıştırıyoruz kendimizi

aşkı bile sıkıştırıyoruz
doya doya yaşayacakken
birden dört duvar arasında sıkışmış buluyoruz kendimizi
pişmanlıklarında sonu yok
kim derdi ki yapılan yanlışı bile özleyeceğimizi

yalnızlık
çekilmediği kadar özlenen o ulaşılmaz tadı
nefes gibi
almadan durmak; yalnızlık
ama hıçkırıksızda geçmezki bir hayat

değişik şeyler ister insan
bazen sakin bir göl kenarı, bazen coşkun bir nehir
ufkunda güneşi kaybolduğunu gördüğü bir deniz kenarı

her şey ister insan
ve
aslında
hiçbir şey
istemiyordur sonunda
tezatlıklar
çelişkiler
istekler
düşünceler
hayaller
ve yapabildiklerimiz

...

sıkıştırmışız hayatı
-eksi sonsuz ile artı sonsuz arasında