Sıkışıp Kalmak Şiiri - Zeynep Ebral Korkmaz

Mahzende kilitli kalmış gibi ruhum,
Çıkış yolu bulamıyorum.
Delik deşik edilmiş bir evde yaşamaya çalışan insan çaresizliği bar üzerimde.

Harap, bitap ve mahvolmuş halde,
Güllerimin açması için umut doluyum sadece.

Ya deliriyorum, ya da vazgeçti benden bu yaşam.
Ya çok yalnızım, ya da sevilecek biri değilim en başından.

Ruhum, kurtuluşunu arıyor,
Kilitli olduğu mahzeninden.
Ben , seni arıyorum,
Yapayalnız bıraktığın bu dünyada beni.

- Zeynep Ebral Korkmaz