Gözlerim, pencereyi şöyle dolaştı,
Sevdiğimi, cam da göremedim ben,
Küstümü bilmem, her gün beklerdi,
Vallahi sıkıntıdan öleceğim ben.
Onu görünce, hep gülerdi,
Gülerken, bir öpücük verirdi,
Ev de yalnızsa, gel gel derdi,
Sanki onunla yaşıyordum ben.
Sevdiğimi görünce, günüm gün olurdu,
Kalbim, mutluğu onda bulurdu,
Görmedim bu gün, günüm zindan oldu,
Vallahi sıkıntıdan öleceğim ben.
Kayıt Tarihi : 7.3.2009 21:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!