Sıkıntı ve Kurtuluş

İçimde bir sıkıntı var,
Ruhum hapsetmiş sanki bütün duygularımı,
Düşünmüyor düşünemiyorum,
Hiçbir şey algılamıyor, anlayamıyorum,
İçinde bulunduğum gaflete,
Ağlamıyor ağlayamıyorum,
Derdimi bir türlü anlatamıyorum,
Sanki her şey yabancı bana,
Dünyadan soyutlanmışım,
Var mıyım, yok muyum bilemiyorum,
İçimde bir sıkıntı,
Ama neden bilemiyorum...
Yaşadığım tekdüze hayata mı?
İnsanların riyakarlığına mı?
Aradığımı bulamadığıma mı?
Ama ne arıyorum ki ben?
Hayret, sorular gelince sıkıntı da gitti,
Şimdi ardı arkası gelmeyen sorular, sorular, sorular...
Sorular, sorunların dile gelmiş hali,
Öyleyse nedir çözümleri,
Ama önce sorunlar tespit edilmeli değil mi?
Kim tespit edecek, kim dile getirecek?
Sorunlar dolayısıyla sorular o kadar çok ki,
Sanki sonsuza uzayacakmış gibi,
Bütün bunlardan kurtulmak için,
Tek şey yeter,
Allah’a inan, onu sevdiğin kadar da kork,
Kur’an’a sarıl, Allah resulünü sev,
Bütün bunları yaparsan eğer,
Müjdeler olsun sana,
Ne dert kalır ne tasa,
Kurtuluşa ermişsindir inan bana...