Sıkıntı Şiiri - Kamil Serdengeçti

Sıkıntı güzü öldürür
Yaprak yaprak
Bir sarı toprak
Güz ölüsünden
Kış açar
Yabana dek
Küçük kuş uçar
Kaçar
Gölgeler silindikte
Sıkılır ağaçlar
Susar
Sıkıntı sessizlik olur
Kurutur dalları
Özsuyu
Ve yaşamı,
Boğulur yamaçlar
Yamaçları bir suskunluk öfkesi basar
Durdurak yok artık
Bu melâl acı sarı
Bu hüzün toprak kanatları
Deşilir ruhlar
Cenderesinde
Ve sıkıntı mengenesinde
Bir güz vakti
Ölür ruhlar
Sıkıntı sesiyle...