Karanlık bir dehliz görünmez dibi
Ruhuma yapışan kasvet kalkmıyor…
Görünmez adımlar, uçurum gibi
Yanması gereken ışık yanmıyor…
Varlıkla yokluğa hapsolan gönlüm,
Gardiyanım gibi bekliyor ömrüm,
Yeter artık bunca yerde sürünüm,
Büklüm olmuş belim doğrulamıyor…
Koştukça önümde uzuyor yollar,
Hayat beni onulmazlara zorlar,
Beynim ortasından ikiye çatlar,
Nasıl bir dert ise aklım almıyor…
Usulca çıkarken bu merdiveni,
Yük ağırlaştıkça sarsar bedeni.
Tepenin başında gördüm kefeni,
Toprak hasretinden beni bekliyor…
Geri dönüp şöyle maziye baksam,
Çektiğim dertleri size anlatsam,
Eklesem çıkartsam, bölüp de çarpsam,
Ezilmişliklerim tokat vuruyor…
Ağlamak isterim ağlayamam ki,
Gözüm pınarları kurumuş sanki.
Sıkıntı bastırır beyni inan ki,
Özümdeki ateş dışa vuruyor…
Yak ışığı haydi bir bak içime,
Çıksın aşikare varsa gizlide,
Yoksa tehlikeyi gönlüm sezdi de,
Ondan mı talihim artık gülmüyor…
Çevrilmiş ağlarla, yok mu çıkışım?
Kimselere gitmez bu haykırışım,
Çölün ortasında kalakalmışım,
Ömür savrulurken, güneş yakıyor…
Bir yudum su veren kimsecikler yok,
Kalbimin mecali, bir isteği yok,
Hayatta beklenti, bir gelecek yok,
Ömür tükeniyor, ümit bitiyor…
09.06.2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara
Kayıt Tarihi : 9.6.2007 12:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kalbimin mecali, bir isteği yok,
Hayatta beklenti, bir gelecek yok,
Ömür tükeniyor, ümit bitiyor…_karamsar olmamak gerek yüreginize iyi danisin her insana Yaradan hakettigi güzelligi vermistir hala nefes alip veriyorsa bir insan yasayacagi güzellikler vardir...ümitlerinizin bitmemesi dilerklerimle
TÜM YORUMLAR (1)