Sıkıntı Şiiri - Ruhan Karaelmas

Dünyaya gelmek, acı çekmek.
Ve yaşamadan ölüp gitmek.
Var mı acaba bu dünyada,
Çilesiz kalan, dertsiz olan?

Kötü dertlerin en büyüğü,
Sanki yıldırım gibi inip,
Göklerden şimşek gibi çakıp,
Geldi hayat kapımı çaldı.

Kapımı çalan bu sıkıntı,
Belki kaderimin bir parçası.
İnsanların en alçakları,
Sanki geldi bana çattı.

Artık yaşamak haram bana.
Gülmek bile yasak bana.
Mutluluklarsa zehir bana.
Dünyalar kara zindan bana.

Suya düşen yılana sarılır.
Kalbi kırılan hep darılır.
Sıkıntılar beynini sarmış.
Ruhu da iyice kararmış.

Hep yardım ister, sevgi ister.
Ömrü kısa zamanda biter.
İlk önce herkese güvenir,
Sonra da içine kapanır.