Dönüş yolu vapurda, derdest olmuş dururken
Karamsar düşünceler, hep bir olmuş vururken
Fark ediverdim birden, camlardaki aksimi.
Gerçeğe sağır zihnim bile işitti
Yere göğe sığmayan hakikatin sesini.
Sandım ki,
Bir dosta rastgelmişim
Ne eski ne de yeni...
Sonradan anladım ki,
Dalgalar dillenmiş de uyarıyorlar beni.
Dediler ki;
Çok uzaklara dalıp gitmişsin,
Sanki kovalıyormuşsun gibi derdini.
Dedim ki;
Uzaklar daha yakındır bana,
Ancak derinlerde bulur oldum kendimi.
Dediler ki;
Neden göz kör olur görmez,
Kulak sağır işitmez,
gönül ister de sevmez de,
Derinlere dalar gider.
Dedim ki;
Göz görüyor, kör değil
Kulak duyar, sağır değil
Gönül sever, zor değil de
Sevda dediğin meret
Beni benden alır gider.
Bundandır sürüp giden dalgınlığım
Ve bundandır hakikat karşısındaki sıkılganlığım.
Kayıt Tarihi : 30.12.2004 15:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burak Kıllıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/12/30/sikilganlik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!