Sıkıldım Bu Hayattan Şiiri - Eyüp Ulugöl

Sıkıldım bu hayattan
Yol alamamaktan
Yok olamamaktan
Sensizlikten, yalnızlıktan
Çareler dolu dünyada
Çaresiz olmaktan
Aşık olup yalnız olmaktan
Yalnız olup aşık olmaktan
Bir bilsen neler saklıyorum içimde
Nelere gebe bu yaşamım
Nelere hasret
Yüreğim gizli bir bahçe misali
Senelerdir ektim ektim
Gene ektim
Susuz bir bahçede ne yetişir ki?
Sen yoktun bahçemde
Sensiz zaman nasıl geçer ki
Gelmediğin günden beri
Zaman durdu
Hala bekliyorum büyük bir sabırla
Sensiz günler inan çok zordu
Bir an olsun sende beni hatırla
Issız bir çöl gibi
Bütün kumları savurdum etrafa
Daha çok tanınmak
Sana daha yakın olabilmek için
Ah nerde olduğunu bir bilsem
Ne kadar iyi saklandın benden
Kaç sene oldu
Bulamadım seni sevgini
Gözlerini
Yeter artık çektirdiğin acı ızdırap
yalnızlık ve yaşadığım
Ve baya bir süre yaşayacağımı sandığım sensizlik
Gel artık çık karşıma
Biz seninle çok sevildik
Bakma benim
Seni beklerken artan yaşıma
Gülmek nedir?
Unuttum
Mutluluksa hiç hatırlamıyorum
Ne zaman mutlu oldum
En son acaba
Sahte mutluluklar değil kastım
Yalnızlıktır benim aslım…