Sıkıldım artık Şiiri - İbrahim Etem Ekinci

Boğuyor bu dünya nefessiz kaldım,
Çekilmez hayattan sıkıldım artık.
Ne hazanı sevdim ne keyif aldım;
Gelmeyen vuslattan sıkıldım artık.

Mutluluk rolüne alışamadım,
Kimseyle derdimi bölüşemedim.
Felek baskın çıktı uğraşamadım;
Ah ile feryattan sıkıldım artık.

Dost dersin özleri zehirli yılan,
Hesabı düşmanca sözleri yalan,
Sinsi beyinlerde bin türlü plan
Fitneden fesattan sıkıldım artık.

Herkes ya ediptir ya büyük alim,
Ne terbiye almış ne görmüş talim,
Cahil üstad olmuş hem de muallim;
Ukala zevattan sıkıldım artık.

Allahın mülküyle kibirlenenden,
Verdiği güç ile böbürlenenden.
Kendin üstün görüp kamburlanandan;
Bu sakat lügat tan sıkıldım artık.

Etem-i yim duygusalım bu ara,
Her şey dert oluyor açıyor yara.
Beden infial de toplandı şura;
Dünyaya tezattan sıkıldım artık.

28.01.2014.ANKARA.