Yükseliyordu göğe neşeyle
tutmuş elinden bir çocuğun
o rengarenk kocaman uçurtma
gülmeyi öğreterek doyasıya
elele yükseldiler göğe
sıkı tut sakın bırakma
mutluluğun hayatın ipini sıkı tut
nerde mutlu olacaksan orda ol
kesilmişti ayakları yerden
ikisinin de
bir çocuk uçmuştu göğe
uçurtmasını kahkahalarıyla renklendirerek
gök yüzündeydi baba
baban gök yüzünde diyorlardı
artık o şimdi bir melek
seni de görüyor
seviniyor sen mutlu olunca
sakın ha sakın ağlama
düşsen
kanasa bile dizlerin
acını içine göm
bırakma uçurtmanın ipini
sıkı sıkı tut
ve göğe bakıp gülümse
baban seni görecektir
ve buradan
bir uçurtma bir baba bir çocuk uçtu elele
şen şakrak kahkahalarla
nerde olursan ol diyordu
nerede mutlu olursan orda ol
boncuk boncuktu terler anlında
uçurtması yatağının baş ucunda
yatağında mıydı
sırt üstü yattığı tarlada mıydı
alnındaki olsa olsa yağmur damlalarıydı
rüya gibi
besbelli rüya
al bu hazinenin anahtarı tutu
tercih senin
değiş mutlulukla
ve sıkı tut uçurtmanın ipini
sıkı tut
nerde mutlu olacaksan
9/Kasım/2010/Salı/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 9.11.2010 15:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

yalnızlık içimizdedir..
TÜM YORUMLAR (2)