Yüreğimizin ambarından eşiyoruz idaremizi.
Bölünmenin tüm acılarından,
Yanarak paylaşıyoruz güzellikleri.
İnancımızın çelikliği
Parlatıyor anlımızı.
Ve yükümüz artıyor yürüdükçe…
Olur, olmadık yerde sana dönüyorum.
Umursuz farkındalık bulutlaşıyor.
Aranma yapraklarım terliyor.
Paçalarını toplayıp sekiyorsun,
Gözlerim Mutlaşıyor.
Kendini sıkı tut
Dağılıp gitmekte güzellikler.
Yanı başımdakilere hınçlaşıyorum
Köpürüp taşıyorum kendimden..
Sonra meyhane solukları..
Gün yine kapkara doğuyor anlımıza.
Hıçkırıyorum,
Canım yanıyor her adımda.
Yakalar yakalamaz dik bedeni
Yaşam ateşine atlıyorum.
Yanıp yıkılmadık her yerde
Sana dönüyorum…
Ayrık otu küsmeler geçiyor.
Kıskançlıklar dinamitleniyor.
Karanlıklar yalana dolanmış,
Fışkırıyor boşboğazlıklardan.
Başını dikip geçiyorsun
Sevilerim mutlaşıyor.
Kendini sıkı tut
Dağılıp gitmekte güzellikler.
Pazar çığırtkanları kuruluyor
Evimizin başköşesine.
Beyaz üzülmelere bulanıyor beynim.
Ziller takmış
Yalakalık dilleri uzanıyor yoluma.
Sinsi bir bıçak giriyor koluma.
Gücenip güven aradıkça sana dönüyorum.
Gidenler gelenler oluyor,
Sen kalıyorsun
İçim mutlaşıyor.
Kendini sıkı tut
Dağılıp gitmekte güzellikler.
ÇİVRİL
Kayıt Tarihi : 9.6.2008 15:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!