Şikayetname Şiiri - Osman Bulut

Ayaklarım kafama göre değil,
Elimden, kolumdan şikayetçiyim…
Dudağım, damağım, dişlerim dahil
Ağzımdan dilimden şikayetçiyim…

Karşıyım; havanın, suyun sertine
Mevsimin kışına, ayın mart’ına
Seneleri sarıp durur sırtına
Bükülen belimden şikayetçiyim…

Bıktım; uçan kuştan, yüzen balıktan
İrkildim soğuktan, ürktüm ılıktan.
Hem bu yorgunluktan, hem hastalıktan
Bir de şu ölümden şikayetçiyim…

Güneş gece çıksa, yıldızlar gündüz
Önümüzü daha iyi görürüz.
Neden top yuvarlak, saha neden düz?
Yediğim çalımdan şikayetçiyim…

Yakınmak meziyet, şükür işkence
Yakışır; yaşlıya, çocuğa, gence
İki kere iki meçhuldür bence
Her türlü malumdan şikayetçiyim.

Pes dedirttim Watson gibi bir zata,
Bir düzenbaz Pavlov denen kerata
Taksonomi bana göre safsata
Benjamin Bloom’dan şikayetçiyim…

Alıştı; bir kere bebek hızına
Akıl çıkmaz asla gerçek hızına
Yetişemiyorum yüksek hızına
Teknikten, bilimden şikayetçiyim…

Okyanus vız gelir, geçmişim çayı
İsterim ki kurtarayım paçayı.
Gözüm görmez koskocaman parçayı
Ufacık bölümden şikayetçiyim…

Sağlayamaz oldum evimle uyum
Başıma iş açar oldu bu huyum.
Canımı sıkıyor; kasabam, köyüm
İlçemden, il’imden şikayetçiyim…

Bağcı isem; koruklardan, üzümden
Avcı isem; tüfeğimden, tazımdan.
Bülbülüm gülümden şikayetçiyim…

Yık engeli, dereyi geç, dağı aş
Son durağın mezarına var ulaş.
Kolay mı; Yat-uyu, ye-iç, gez-dolaş
Bu ağır talimden şikayetçiyim…