Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
her şiiriniz özenli ve her şiiriniz gizemli...
sessizce gelip gittiğim anları ben bilirim ...
ve her gidişte şiir tadı kalır damağımda
Ve düzen olabildiğince kene!
emdiğinde kanı bırakır mı kaşıntısını. Âlâ hem de .
Bu ine çıka yavşak bir terazide, uzayın seyrinde…
tartısı bozuk bir serin özünden çıkan fikirse hele.
Dur desin eller bu keyfi kaypak öküzün boynuzundan sunulan tepsideki deme.
Hadi özü bir, sözü bir yer bulunur elbet dünyanın derinliklerinde.
Öz için öz kırmayız amma …dümeni döne döne rezil bir dehlize inen değmez kaptanın gemisini yüzdürmek neyimize?
Der de satmayız, kırarız kalemi en dibine kadar fırlatırız düzenin gözüne gözüne.
Sabır tespihini çeker dilimiz
lahavle!
durmadan
lahavle!
Naime hanım endişe edenler kâr hanenin karanlığında iş bitirenler olsunlar kalemlerimiz dik!
yaradılış anındaymış gibi,
geçmiş hiç var olmamış gibi,
dünyaya atıldığında kendini besleyen anadan
kopmaktan korkan bilir;
Diana, Artemis, Kibele, Astarte..hep bir ağızdan,
‘ha, ha’ diye bağırırlar kırışmayan alınlarıyla,
‘günün birinde acı çektiğimi görürsen bedelini fena ödersin’
Gerekli ''ceza'' gerekli yerlere verilmiş gibi...Kutlarım
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta