kırbaçlandı yüreğim deli mor ah!
parçalarım dökülüyor
yaralarımdan izle beni
nafile öpücükler bırak kesiklerime
insana küsüyorum ben
anam
babam
dostum
arkadaşım
viran bir ağlama duvarına sürüldünüz şimdi
sizin için kanıyor harap mevzilerde
sizin için paralıyor kendini taşlar
gökyüzünü arama bakışlarımda
adres sorma hiç
neşter atılmış derin çıbanların
ağır kokusunda yudum urbamı
iz bilmez muhacire döndü gözlerim
küsüyoruz şiire
ben ve yosunlaşmış insan tiryakiliğim
çılgın tayların koştuğu çayır çimen
göğsümde sararıyor ay yere düşerken
bir nankörlük vardı
bir de vefasızlık
çiğneyemediğim
ağzımda büyüyor lokma
(9 Nisan 2005)
('ŞİKÂYETNAME', Hayal Yay. Temmuz 2010, Sayfa 54)
Kayıt Tarihi : 9.4.2005 23:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

amaç kötüye isyansa isyanın büyükumarım kaosu yenersin
Sevgilerimle..
TÜM YORUMLAR (8)