düze yazdım içimin eğrisini
aynı minval üzere dereleri düz gittim
kısır döngüsünde denizin sıkıştıkça karalar
şeffaf labirentleri özlerdi uyuyan mâr
kıyılarak çıktım kendimden emanet bir güneşe
ki pusudaydı bilmezdi ağlamayı
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
