gövdemi balık yutmuş başım açıkta,
buluttan dökülüp toprağa düşmüş.
ilahın zehri birikmiş ağzımdaki kaşıkta!
canlıya verilip ölü için pişirilmiş.
gölgenin et tuttuğu görülmüş müdür?
yokluk olmalı arza çakılan kazık.
mezar taşından duvar örülmüş müdür?
ben miyim yoksa yerde yatan varlık?
sessizce kapanan gözlerinin ardında
iki kanlı elmas,iki koca yakut.
diriyi hazmetmiş tahta karnında,
ta omuzlardan mezara kusan tabut...
altına girdiği taşa muhakkak sürtünür yılan.
iki tadın çarpıştığı noktada dil kanar.
ele gelen şişlikler irin dolu çıban.
benim çıplak çektiğim azapta kuşlar kefeniyle yanar...
ey çehresi eskimeyen buluttan adam,
yeryüzünü çiğneyen,gökyüzünün hancısı!
dünyayı kurtarmıyorsan derinleşen yaradan,
dikkat et bari ukbayı sarmasın sancısı...
Kayıt Tarihi : 19.12.2006 20:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!