Yetiş imdadıma ey ulu insan
Kurtar şu nefsimin elinden beni
Çaresiz kalmışım, ondan el aman
Kurtar şu nefsimin elinden beni
Tut elimden götür vahdet iline
Kurban olam ben o ilin gülüne
Merhamet et kardeşinin haline
Kurtar şu nefsimin elinden beni
Yalvarırım sana terk etme beni
Bilirsin ki pek çok severim seni
Hakkın tecellisi yeniden yeni
Kurtar şu nefsimin elinden beni
Gani sultan fakirleri gözetir
Yırtığını pırtığını düzeltir
Hem içini hem dışını bezetir
Kurtar şu nefsimin elinden beni
Artık yeter deyip kovma kapından
Yalvarırım sürme beni tapından
Tek merceğim olan ulu yapından
Kurtar şu nefsimin elinden beni
Koma beni karanlıkta kalayım
Kalayımda zulmetlere dalayım
Razı mısın cehennemlik olayım
Kurtar şu nefsimin elinden beni
Adım Ziya fakat içim zulmettir
Ya Rab bune tükenmeyen zillettir
Benim halim insanlara ibrettir
Kurtar şu nefsimin elinden beni
20 Mayıs 1981
Ömer Ziya SoyyiğitKayıt Tarihi : 29.3.2006 19:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Fezküruni diyor Allah
İhsanı ilahidir billah
TÜM YORUMLAR (1)