Şikayet Şiiri - Maruf Özülkü

Güzel, saçlarını öyle tarama
Sürme ile kaşlarını boyama
Endamını, nazara arz ederek
Geçme aklım ile benim arama

Gözlerini gözlerime çatarak
Mecnunum ol deme, yakamı bırak
Yeryüzünü belki sen lerz ederek
Ağlatırsın da kımıldamaz yaprak

Gururu aşkına satamayan ben
Huzuru çileye katamayan ben
Derin sessizliği bir tarz ederek
Yangına nefsini atamayan ben

Söyledim şarkılar hiçkimse yokken
Sessizce düşündüm etrafım çokken
Zihnimi kendime hep farz ederek
Şükür duasını okudum tokken

Beni onaylayan sesleri duydum
Herkes gibi günlük hayata uydum
Sevilince sevdim hep karz ederek
Mevcuda yetinip az ile doydum

Uzun yolu aşmak benim neyime
Az adımla buluştum herşeyime
Tebessümü bir gram garz ederek
Gölgelikte minder serdim beyime

Çok kızdım da dikilmedim kimseye
Lafı söylerdim seneden seneye
Müptela oldum zehri derz ederek
Alıştım zahmeti istememeye

Gör yaramı eğer ki sen hekimsen
Bir dermanın var ise, gel, her kimsen
Anlattım halimi bir ders ederek
Yeni bir söz söyle, öze hakimsen