Hep yokuş, hep yokuş
Çaresizlik içimde bir yok oluş,
Hayat hep bu kadar acımasız mı?
Edenin yaptığı yanına kalır mı?
Sana gülün goncası acar.
Neden bana dikeni batar.
Kaderim hep olmazların içinde,
Dertlerimin hepsi başka biçimde,
Bu kez tamam bitti derken,
Merhaba der yeni bir dert hayatıma girerken,
Tüm sırların sahibi her şeyim sana ayan,
Baş edemediğim dertlerime sabır bana kalan,
Gün batımı gece mezar gibi örter he şeyi,
Dertleri fecre kadar rahatsız etmez kimseyi,
Gecenin örtüsü altında uyuyan dertlerim.
Gün doğarken uyanmasın uyusun isterim.
Bunca ettiğim sitem kimedir? Bilmem ki
Bu dertleri başıma açan ben değilim sanki
İnsanın kendine yaptığını başkası yapamazmış,
Döner sonrada başkasından hesap sorarmış,
Duysun herkes başıma gelenler benim yüzümden.
Suçlusu benim şikâyetçi değilim hiç kimseden.
Sebati Manav 10 Nisan 2017
Sebati Manav
Kayıt Tarihi : 14.10.2022 12:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!