Arz Şiiri - Abdurrahman Gülseren

Ya Rabbim sana sığınıyorum sana, bunlardan
Senden başka gidebilecek hiçbir kapım yok ki
Kahpeliğin kitabını yazmış olan bunlardan
Senden başka gidebilecek hiçbir kapım yok ki

Tefrika ne böyle böyle öğrendim öğrettiler
Susayım dedim konuşmayım dedim söylettiler
Hak davasını savunup yanlışa meylettiler
Senden başka gidebilecek hiçbir kapım yok ki

Kahpelik meslekleri iftiradır hünerleri
Değirmendeki un gibi öğütmüşler erleri
Tuttup başa taç yaptılar iki günlük kerleri
Senden başka gidebilecek hiçbir kapım yok ki

Durayım dedim olmadı vursam dedim olmadı
Doluya koydum almadı boşa koydum dolmadı
Buna rağmen içimde ümit çiçeği solmadı
Senden başka gidebilecek hiçbir kapım yok ki

Dostlarım duymuyor yazdığımı okumuyorlar
Ocakta aş pişirip sevgiyi dokumuyorlar
İstifra değil bunlarınki hep kin kusuyorlar
Senden başka gidebilecek hiçbir kapım yok ki

Anlattım olanı biteni yalansız dolansız
Bunlar hep çinli katun varya onun gibi kansız
Bakıyon fesat karışmış çaya şekere ansız
Senden başka gidebilecek hiçbir kapım yok ki

Sorsan hepsi birer abide hepsi birer alim
Yanlarına sıhhatli giren çıkmıyor sağ sağlim
Söylesem ne fayda yazıyorum lal çünkü dilim
Senden başka gidebilecek hiçbir kapım yok ki

Dizgin onlarda at oynatıyor gönüllerince
Sabretmiş beklemişler, dokumuşlar ince ince
Söz demeye vakit kalmaz sıra bize gelince
Senden başka gidebilecek hiçbir kapım yok ki

İsyan değil bu yanlış anlamayın anlatmayın
Kara aydınlık içerisindeyim her yer mayın
Dünkü ayyaşlar bugün bey oldu hepside sayın
Senden başka gidebilecek hiçbir kapım yok ki

Kapına geldim ben Allah'ım Sen yardım et bana
Gerçeği söyleyip haykırıyorum anlayana
Dualarla hakikatle geldim el açtım sana
Senden başka gidebilecek hiçbir kapım yok ki