Düşler
ve sonrası hep düşüşler,
üşüştüler bu zihnime...
Bakıp acıyan canıma;
alay edip gülüştüler...
Kader mi demeli buna;
yoksa böyle hep keder mi
yazılmalıydı alnıma?
Kendinden bu kadar mı
bıkmalıydı bir insan?
Bu kadar tekrarlanırken
her döngü;
ve bu döngüdeki o insan
yine mi dişini sıkmalı?
Kayıt Tarihi : 14.1.2011 00:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!