Sakallarımın dahi sıklaştığı bir zamanda seyrek şekilde seni hatirlamalarım aklıma gelirdi,aynı şehirde arardım seni ancak hiç bir yol sana çıkmazdı buralarda,seyrek sakallarımı okşayıp sevdiğin bir banka oturdum, gerçi ne sen vardın yanımda ne de seyrek sakallarım,aldım o gün sensizliğin hediyesini, hiç hoş değildi, çünkü,sensizlik artık isim bulmuştu,sensizliğin adı bugün;sıklaşan sakallarım
Kayıt Tarihi : 4.2.2025 12:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!