ey asi başım!
ardalanda tutunacak yer kalmadı bak sana..
başkalarının pençeleri;
ilmek ilmek..sicim sicim..
kırılgan boğazında..
oysa ellerin..;
-ellerin öyle küçük..
-öyle tutunma tutkulusu;
-kangren öksüzlüğünün
sarnıcı ellerin..
-sığamadılar kalabalık mezarlara...
şimdi giderken sen,
onları da yanına aldığında,
yaşama tutunmaya çalışmak kadar
..şık duracak ellerinde;
hem hoşçakal..hem veda..
ekim/06
malatya
Kayıt Tarihi : 2.10.2006 10:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ardala:yük ve binek hayvanlarının sağrısına konan şilte..

-tutunma tutkulusu
-kangren öksüzlük
İfadenin gücünü veren esas dildir derim hep.
Selam.
TÜM YORUMLAR (2)