Şiirsel Hikâyeler Umutsuz Bekleyiş

İnce, ince bir yağmur hafiften yağıyordu,
Sokağın köşesinden bir adam bakıyordu…

O: Hiç aldırmıyordu. Sırılsıklam olmuştu;
Çok sevdiği kumrala, epey hasret kalmıştı…

Azimle bekliyordu! İstiyordu bir görmek,
Yüreğindeki: Hasret ateşini dindirmek! ..

Zayıf; Uzunca boyu biraz kamburlaşmıştı,
Kısım, kısım saçını beyazlar kaplamıştı…

Baktığı yere yakın bir de pastacı vardı,
Cadde oldukça geniş, durduğu yerse dardı…

Yağan yağmur kaşından, bıyığından akıyor;
Onun gözü: Zamandan ötelere bakıyor…

En son onu dün akşam rüyasında görmüştü;
Sadet ve mutlulukla dünya onun olmuştu..

Beyaz bir gelinliği giyinmiş, yanındaydı;
Ondaki o güzellik; İlahi şanındaydı…

Kol kola yürüdüler. Bir kapıda durdular;
Gülden pembe ışıklı bir odaya daldılar…

Tozpembeydi duvarlar… Yatak, tüller tozpembe;
Göz göze bakıştılar. Tutuştular el ele…

İlk adımıydı daha mutlu dünyaya giden;
İkisi bir olmuştu… Onları mesut eden…

Onu seyir etmeye bir türlü doymuyordu;
Dokunursa? İncinir! .. Addedip korkuyordu…

Yatağın köşesine yan yana oturdular,
Kollarını “aşk” ile birbirine sardılar…

Pencereden içeri acı bir rüzgâr esti;
Tüm vücudu titredi… Ürperti onu sarstı…

Sırıl, sıklam haliyle rüzğara kapılmıştı,
Dayanılmaz bir sızı bedenini sarmıştı…

Karşılıksız bir aşkla sevmişti o kadını;
“O”ysa bunu görmedi… Duymadı feryadını! ..

Umudunu yitirdi… Son bir kez daha baktı,
Kara sevdanın derdi: Tüm hayatını yaktı…

Amansız bir öksürük, ciğerini söktürdü;
YufKA’nın kaleminden, kızıl kanlar döktürdü! ..

YufKA