Şiirsel Denklem Şiiri - Murat Toprak 2

Gecenin büyülü sessizliğine hüzün bulaştıran sevilenler midir günahkar,
Yoksa sevenler midir kendine hediye edilen canı asla sevmeyecek kişilerin sevdasına kurban edenler?
Bilinmezlik denklemlerine takılıp kalan sözelci düşüncelerden sıyrılmanın hazzını hangi engin yürekler yaşayacak bu karanlık devirde?
Dört duvara, soğuk, dar ve kasvetli bir odaya kapanıp, kendi kendini yürek mahkumu ilan eden, hüzünden ve çaresizlikten beslenen zavallı insanlara teselli olsun diye söylenebilecek bir tek kelime bile yok merhamet dağarcığımda
Oysa daha dün, yeni yetme halimle, gel-gitler içinde, karanlığı aydınlatacak ışığın kaynağına sırtını dönüp, görmezden gelen ve inadına çözümsüzlükten beslenenlerden biri de bendim belki de
Geliştim mi, değiştim mi, umursamaz olup, hayatın giderine doğru akıntıya göre kürek çekmeyi mi öğrendim, ben de bilmiyorum aslında
Bir gereksiz rüyanın gerçekliğine karşı koyup, insanca yaşamanın ve değer yargılarından kendi özel menfaatleri için ayrılmamanın o anlatılmaz hazzını yaşamak en akilane davranış biçimi değil midir ey şairane ruhlar, ey filozofik kafalar?
Dervişane sevmelere yer yok bu insanlıktan nasibini alamamış karmaşadan beslenen ve kargaşaya sonuna kadar bulaşmış dünyada
Amacına ulaşmayan duygulara geçit olmamalı eğer ki yeni, yep yeni bir düzenin kapılarını aralamaksa başarının adı
Ve karşılıklı atmayan, dengi dengine olmayan hiç bir yürek, ben de seviyorum, sevmeliyim, seveceğim dememeli bence
Sencesi yok bu sözel denklemin, çünkü aklın yolu birdir, sen bilmesen de...