Kime şair gözüyle baksam,
şiirleniyorum.
Elimde tek kalan
yitirilmiş mısralar.
Kırık dökük...
Mısralar diyorum,
paramparça.
Öyle bir an geliyor
ve tam da şuan
şiirsizleşiyorum.
Aradan on mısra yılı geçmiş.
Bir şair çıkıveriyor.
Gerçek bir şair..
Kalemiyle dokunuyor mısralarıma.
O dokundukça,
benim şiirsizleşen yerlerim acıyor.
Olan biten,
iki şairin şiirleşmesiydi yalnızca.
Birbirine dokunan,
iki şair.
Kayıt Tarihi : 18.8.2014 13:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!