Aydınlığı vurdular gene bu gece
bulutlar kana boyandı
karardı doğanın yüzü
karanlık kapıya dayandı
ama sönmedi umutla özlem
gökteki ayla yıldız
evlerdeki elektrikler u-yandı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu güzel şiirinizi okurken , Sait Faik dizelerinden yola çıkan bir şarkıyı anımsadım:
*Dünyayı güzellik kurtaracak* diyordu...
Aydınlığı vuranlara inat ne güzeldi şiir. Karanlık kapıya dayansa bile , sönmez umut, sönmez gökyüzündeki ne ay , ne de yıldız demiş...
Dünyayı güzelleştirmeye ilkin, kendi gönlümüzden başlamalı diye de yol göstermiş.
İnanıyorum ben de doğruluğun , iyiliğin , güzelliğin dünyayı daha yaşanır kılacağına...
Kaleminiz daim olsun . Yüreğinize sağlık. Selamlar size Erhan Öğretmenim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta