Şiirleşmek Şiiri - İzzettin Coşkun

Kim demiş şairler savaşamaz
kahpece bir zulümdür bu
öyle gırtlağa dayanmış ki
böylesi insafsızlığın kaderinden kimse sıvışamaz...

Ve bu dağların kabul edilmez ihaneti,
O terk-i diyar olmuş hidayeti
kardeşçe vuruşmayı buyuran adaleti...
Ve hayasizca,
ve şerefsizce gün yüzüne vurur
İnsanlığın satışa sunulmuş dalaleti

Ve yoldaşca,
Ve kardeşçe ölmek varken
Omuz omuza vatan sevdasına bölünmek varken
Militanca bir duruşun öteki adıdır şiirleşmek..

Kim demiş şairler savaşamaz
Bütün katliamcılara savaş açıyorum
Kim demişki kenara çekilip kaçıyorum..

Yüreğim sınırlarda biriken sağanak ayak izleri
Ve çöllere sürülen birer Hz İsmailleri
Ve ayaklarına biriken zemzem yorgunluğu
Toprağa yıldırım gibi düşen küçücük hayalleri.
Ve kan revan
Ve mahşeri cesetler uğultusu...

Şengal,
dili yasak kılınmış bir halkın yurtsuz portresi.
Ve isyankardır yüreklerin lallığı
Filistin'de mülteci bir çocuk
Suriye'de nefesi kesilmiş yaşı henüz bir buçuk.

Başım Doğu Türkistan'da artçı bir ölüm tufanı
cephelerde ruhumun kudurmuş öfkesi..

Kine kin,
Kavgaya kavga.
Ve dünyanın en adi puştuna kafa tutan nefsim.
Eğer susarsam bu zulme
Bilki sönmüş bir nefesim.
Ve bütün katil çıyanları
birer birer
ve hınca hınca lanetliyorum....

.......