Şiirlerinde doğmuştu "aşk"
Karanlık gecelerin,
Güneşli sabahları gibi...
Şiirlerinde koşmuştu "aşk"
Bir çocuğun,
Parkta ki sevinci! gibi.
Şiirlerinde, acımıştı bazen, "aşk"
Koşarken, düşen çocuğun dizleri gibi...
Şiirlerinde, hislerini; yazarken öğrenmişti,
Delice sevmeyi...
Duygularını, akıtırken kağıtlara.
Ve aşk; şiirlerinde yaşamıştı,
Hayatını dibine kadar!...
Şiirlerinde, soyundu aşk!
Çoğunda; seffaf ve temizdi.
Bazen; günah giyindi.
Bazen, yüzsüzdü...
Kötü yola düştü!
Tutuklu kaldı arada,
Tutkularla yürüdü!
Şiirlerinde, aşk; bazen, ağlattı!
Bazen, güldürdü!
Bazende; yaşatmadan öldürdü!
Duyguları, katletti!
Acımasızdı!
Ve şimdi aşk; şiirlerinde,
Yaşlandı, yorgundu, yıpranmıştı,
Sessizce, bir köşede sızdı...
Güneşli bir günün ardından,
Gecesine; kavuştu...
Çok huzurluydu.
Şiirlerde başladı
Ve şiirlerde son buldu...
V.Kayra
Vayo KayraKayıt Tarihi : 27.9.2023 00:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!