Siirlerin sonu Şiiri - İsmail Bay

Mahlası eklemedim
Sonunda,
Dünü yarından
Daha sessizdi

Duygular daha uzun
Ve yorucuydu
Keskin bir
Feryattan sonra

Kuşlar göçmüştü
Biri balkondan
Bir diğeri içimden
Durduramadan

Marangoz yapmıştı
İçimde gidenlere
Çoktan rezerve
Birine dokunma, dedim

Sormadı tek bir sual
Kavruldugum yangınlar
Harab etti yüreğimi
İçimdeki kuşa elletmeden

Sürgün oldum, yollarına
Topraklar ne kadar çorak
Hayaller ne kadar durgun
Bir bilsen ne haldeyim

Şiirler bekliyor, mısraları
Umutla doldurdum
Bilemezsin
Seni bekleyen beni.