Şiirlerin Sığınağı Şiiri - Recep Uluçay

Düşündüm bütün gece,kan,kemik,iskelet
Ve biraz da şehvetten ibaret değil ki ruhum
Hüznümü tenime bir mühür misali vurdum
Tatlı bir armağan olarak kabullendiğim lanet
Beni muhariplerin katına yükseltir biliyorum

Kuşanmışken zırhımı bu heyecanlar,bu telaşlar niye?
Kadınlar güllerin monoton duygusuna müptelâ
Dudaklarımda şairlerden miras, yüksek bir imlâ
Bir saat gibi zamana çarpan kalbimi hediye
Olarak sunsam teselli olur muydun bununla

Sözlerim kimi vakit azap, çoğu zaman cehennem
Olup dağılsa teninizin o mutlu kıvrımına
Yağmurların rahmetinden nasip yok payına
Kokulu bir hatıra gibi dağılan şu krizantem
Bir buhurdan gibi tüten hüznümün hatrına

Nice uzak ülkeler,nice eşsiz iklimler
Beni hayatın ipine bağlasa bir nebze
Kadınlardan tenlere kalan bu şehvet bize
Merhem olmaya muktedir değilmiş meğer
Gece yürüyor ruhuma, uygun adım,tekdüze

Düşündüm bütün gece,sevinç,neşe ve keder
Karla kaplanmış çoktan güvendiğim sığınak
Yok mu düştüğün kuyudan sana el uzatacak ?
Tenime nişan alınmış,hazırlanmış mavzer
Korku yok,telaş yok,şâire gam var ancak

2024 KASIM