Şiirlerimin sessizliği

Şiirlerimin sessizliği

Bir nargilenin dumanında
Kilimleymiş sedirler
Işıldayan fanusların sallanan gölgesi
Ellerinin rüzgârla cilvesi
Nerden çıktın sen
Gözünün ucunda
Yanağının koynunda
Mışıl mışıl ellerimde
Bir tel kirpiğin
Dokunuşumla ürperdin
Susuz topraklardayım
Dikenli ellerim
Alamıyorum yorgun gözlerimi
Eteklerinden gözlerinin
Dokunmak sana
Ayrılmamak boşluklara doğru
Bir anın ardından
Girift ama anlamlı kılınan
Bir nargilenin dumanında
Kan kırmızı gömleğim
Sızlayan yüreğim
Peşinde sallanmaya mahkûmuyum neyim
Kapımızın tıkırtısı
Elinde bohçası
Çirkin mi çirkin
Gözlerinin büyüsü
Ellerinde şirin kutucuklar
Dilinden dökülen kelimeler
Bunlar sevgiliye sunulmalılar
Bedeline eğmeli boyun
Sensiz vadilerde geçirilmiş yıllar
Şirin kutunun ardından
Kayboldu gizemiyle kadın
Sevgiliye sunulan kutunun ucundan
Peşinde sis denizinde dalgalar
Tereddüdü açılmaya mahkûm kutunun
Gelgitleri duygu limanlarında
Sarılmışlığı ruhumuzun, acı yosunlar
Sıkılmışlığı yumruklarımın
Kırılmışlığım, kızgınlığım
Bilmem ki ne yapmalıyım
Köşedeki dilenci çocuk
Minaredeki yanık sesli müezzin
Elinde kurumuş çiçekler
Sen
Kim bana yardım edebilir
Kim tutar elinden bu derin kuyunun
Tıkırtıları geliyor derinlere
Yavaş adımların…
Soluksuz bir gün
Ardından fırtınalara yelken açılmışlık
Karanlığın koynunda
Günlerce süren
Sessiz kavgalar…
Sağanak yağmurların ardından
Gök kuşağının seremonisi
Kederli sayfaların ardından
Ebediyete yazılmış
Müşterek şarkılar
Şiirlerimin sessizliği
İlham gecelerinin girdabında
Tutunduğum ince dalım
Gözlerinde yüreğimi dağlayan
Hülyalar…