Şiirlerimin Rengi Şiiri - Şahabettin Mert

Kan kokar yüreğimin sahilleri.
Kırmızılara vurur kendini mısralarım.
İnce ince kanar içim.
Oluk oluk, ılık ılık…

Mavinin her tonuna hasret kalırım.
Sevgi, umut, özlem, aşk biter.
Yapayalnız tutsaklaşırım.
Yeşil bir dalın özgürlüğünce…

Sararır ve çölleşir umutlarım.
Şiirlerim can çekişim olur ansızın…
Çatlar toprak gibi dudaklarım.
Öpemez olurum sevgiliyi gül sinesinden…

Kahverengi bir masanın üzerinde,
Yanan sigaramın dumanı gibi…
Pembe hayallerim olurdu benimde.
Gül renkli bir şarabın tadınca

Beyaza dönüşürüm şiirlerimle beraber.
Buz keser odam,
Ve kar beyazlığı gözlerimi kamaştırır
Sonra bir tipinin içinde kaybolurum…

Vakit tamam olduğunda siyaha dönüşecek.
Ben ve şiirlerim… Nefes alamayacağız…
Günlerim, gözlerim ve gönlüm.
Şiirlerimle bedenim; kapkara olacak, bilirim…

Ama! İnadına, inadına, inadına…
Mora sevdalı. Turuncu bir aşığım…
Ne siyahtan, ne ölümden,
Nede yaşamaktan korkarım…