Düşündüm düşündüm taşım taşım taşındım
Şiirlerimi gönülsüz de olsa satıyorum
Onları yazmak için nice yıllar aşındım
Sanki organlarımı kanlı revanlı satıyorum...
Her daim beni ziyaret eder, aklımdan geçer
Şiirlerim kendini sevdirir tek tek tekrar eder
Kendi aralarında konuşup, cilve eder naz eder
Bana çocuk gibiler, şiirler benim sendi bebeğim...
Bu dünyanın Nice ayrı dünya dünya insanlar var
Bu dünyalarda organlarını kıyamet gibi satanlar var
Benimkisi kanlı bıçaklı olmasada şunu bileyim
Benim şiirlerimi satmam niye garipsendi bebeğim...
Ne benden ekmek ister nede aşı
Acıdır, okuyandan getirirhep gözyaşı
Elimle satarken benden de geldi gözyaşı
İnan beni şiirler ana-baba bildiler bebeğim...
Hemen hemen herkesin bildiği bir şairim
Hemde öyle böyle değil, hayata dairim
Ben şiirlerimi anlamayan,değer bilmeyene değil
Ben şiirlerimi anlayana satıyorum bebeğim...
İlhamıma konu oldu o güzel gözlerin
Hiç çıkmaz ki aklımdan o iğneli sözlerin
Sönmedi içimdeki yaktığın o korların közlerin
Şiirlerim hep sana idi,hep sen oldun bebeğim..
Niyazi SakarKayıt Tarihi : 6.10.2009 09:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!