karga tulumba taşıdılar şiirlerimi dün gece...
ben bir yere kaçıyordum, birinden
affetmediler götürdüler.
bir daha hiç üzülmeyeceksin,
tekerlekler dönerek uzaklaşırken yerlerde senin şiirlerin olmayacak.
onlar dün gittiler.
camın arkasında yaşlı bir teyze vardı.
o gördü hırsızları, telaşlarını anladı.
heyecanlandı.
haber vermedi ama kimseye...
camın arkasından izledi,
her gün saatlerce kırışıklarını yansıtan camın arkasından tüm olan biteni gördü
ve bana söylemedi.
dün önünden geçtim,
ona alnında yeni bir kırışıklık gördüğümü söylemedim.
gülmeden geçtim önünden dün, penceresindeki el izini gördüm.
kalbinin sıkıştığını hissettim yüzünden.
kimseye haber vermedim önünden geçerken.
dün
gözümün önünden aktı yaşam
sana haber vermedim.
kırışıklarımın arttığını, kalbimin durduğunu, ambulansın geç kaldığını asla bilmedin..
önünden geçerken gördüğün yaşlı kadının dün öldüğünü
bilmedin.
ittin onu geceye...
gece o yoldan hiç gitmedin...
kalbin sıkışmasın diye, o yüzü bir daha göremeyeceksin diye
üzülmemek için.
Kayıt Tarihi : 29.1.2006 22:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!