Şiirlerimi As Bir daha küsermi sana!

Yaşanmıyor senin olmadığın sokaklarda hissetmiyorum şehrin parıltılı havasını
Gözyaşlarımdan buğulu görüyorum sayende dilekler için beklediğim yıldızları
Kırlardan koparılmış papatyalarda deniyorum şansımı bir dal seviyor bir dal sevmiyor beni
İsminide Söğüt ağacına kazdım umutlarımı ve gönlümden geçenleride dallarına sıkıca bağladım

Hatırlarsın çocukluklarımı, babanı atıp tutan şiirlerimi hatırlarsın, seneler sonra belkide ağlarsın
Yüzyıllar sonra yaşacak değilizya eriyoruz işte günden güne gidiyoruz sonun başlangıcına
Değerdi herseferinde çekilen acılara, değerdi her an hatırlamaya, değerdi yokluğunda ağlamaya
Çıkarma hafızandan silip atma anıları kaybetme benim için kıymetli olan sendeki beni elleme onlara

Çalınmadı yeniden bizi kavuşturacak okul zilleri, koşmadı çocuklar top peşinde misket ve beştaş oynamadı çocuklar
Öğretmenler azarlamadı bizleri ve birdaha yapılmadı veli toplantıları, kırık notlardan bir daha korkulmadı kaçılmadı derslerden
Sıralara şiirler yazılmadı kapler çizilmedi konuşan çocuklar sıraya çekilmedi isimlerine eksiler verilmedi defterler silinmedi
Değişti tüm zamanlar farklılaştı hayatlar tadı tuzuda kalmadı anımsamadı hafızalar bir yalan oldu koskoca çocukluklar
Sana yazılan şiirlerimi dağ ağcına çıkartıp sorgusuz soğalsiz assan! bir daha küsermi sana! yakıpyıksan şiirlerimi bir daha küsermi sana!