Öksüz kaldı şiirlerim
ağlayan bebek feryadında
Sevda kucağından uzak,
yoksulluk bucağında tuzak kaldım.
uzakta kaldı ahenglerim
belkide öksüz olan benim
Sana dilenir dizelerim...
Bütün bölücü duygularımla,
Bütün nefretli kinlerimle kalakaldım..
Ve sen yoksun
Yasaklı sevinçlerimde sakladım
Derin bir keşkeler koyusunda
sensizliğe tutulmuş derin büyüsünde...
Kalakaldım gidişinin..
Öylece kalakaldım,
kalakalışımla garipliğimin.
Daladaldım dualarımda seni duyabilmeye,
arayıkaldım tevekülle uyanabilmeye...
Kararlı kararsız kalışımla kalakaldım..
Ve dualar bile sonuçsuz kalır
Bir gazap, bir azap bilinmez.
4 parcaya dağıldı hayali mutluluğum..
ahali duymasın çıkmazlığındadır yolculuğum
Bir ölüm anlar birde dağların yoksulluğu.
Ve şimdi ben öksüzüm.
Şiirlerim sensiz şiirlerim çaresiz
Seni anar sana yanar..
Her okuyanını bile sen sanar
Şiirlerimle kalakaldım
Ben sevdamı arar
O ise yalnızca seni aratır..
Kayıt Tarihi : 29.9.2014 22:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İzzettin Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/29/siirlerim-oksuz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!