Şiirleri Ağlatan Kadın 2

acı biber süreceğim akşamların diline
bu kadarda gelinmezki yalnızlığımın üzrine
sevmiyorum geceleri
sevdiğimle aramıza girdiği için uykuların uzaklığı
hüzünlerin ucunda açan çiçeğim
seni böylesine güzel kılan yüreğinin saflığı

gölgemde bile sevdan okunur
sensiz hayat bana dokunur
ağlamanı istemem beni canevimden vurursun
küçük şeylerde büyük mutluluklar bulursun
gülersin gevrek gevrek
bana seni dilerim dilek

her kadının kapısını çalmazki böylesi ak bir sevda
gel sevdamın doruğuna
mutluluğu güneşin gamzelerinden iç
sende olduğu gibi
bazen kağıtlarda kalır sevinç
gökyüzüne mutluluğun resmini çizen kuşlar gibi
sen yaşadın mı hiç

hüzün müydü senin adın
şiirleri ağlatan kadın
tut ak sevdamın elinden
yaşımdan büyük yaşadım ben
iyi anlarım senin dilinden
saçlarımdaki her akın
hüzünlü bir öyküsü vardır
her insanın dünyası düşleri kadardır

gözlerinde siyah beyaz anılar
kapılarını her çalışında seni ağlatırlar
ertelediğin düşlerinle dolu
içindeki tozlu raflar
sanki gökkuşağının renklerinden kovulmuşsun
ve boşaltılan kürt köyleri gibi
yalnızlığına terk edilmişsin
ıssız içindeki sokaklar

sende unuttum dertlerimi mesken tuttum yüreğini
kaşların toroslarla kafkaslar gibi
o dağlarda gerilayım ben
benim cennetimdir kipriklerin dibi
hiç susmasın gözlerin
orda büyüyor duymak istediğim sözlerin
gözlerin sevdam kadar umman
sevdam kadar derin
her soyunuşunda
farklı gizemiyle beni kucaklayan
ah o bedenin
ben sana bahar dedim
sevdamda bahardan da güzel senin her yerin

içimdeki ırmakladan
sevgi sevgi akarsın
sevdam kokulu kadın
sevgi olsun mu senin adın
sevince ölümüne seversin

itme beni bu sevdanın uzağına
ben sevgisiz ve sensiz
sokağa bıraklan kedi yavrusu gibiyim
yüreğime hasretin yağdığında
hüzünler beni sardığında
sığınmak için çaresiz anımda
bir resmin bile yok yanımda
bana bu kötülüğü etme
ve bende yangınlar büyütme
külüm bile kalmaz
savrulurum hayatın gırdabında
belki de bir kaç damla yaş olurum yanaklarında

ah memleketimin güzel kadınları
tadmadan mutluluğu
nasılda tüketirler ömürleri
-kaderim- deyip
acıları kabullenmekten gelir suçları
bilmez miyim hayatın hoyratlığında
yırtılan yüreğinden düşürdün umutları
seni seven bu şair buldu onları
sevgisiyle yakmaya geldi içindeki ışıkları
unutma içindeki çocukta korkar karanlıktan
şiirleri ağlatan kadın
barış kendinle sevgiyle aşkla
şiirlerde kurtulsun ağlamaktan