Şiirlere Küsen Şiiri - Harun Ertaş

Soğuyan sendin Alime
Sobayı yakan ben oldum
Yansamda kendi evimde
Yanında gelen ilk ben olurdum

Çaya şeker,
Soframın yanına tuz ekledim
Hiç biri kâr etmedi yokluğunda
Karıştırmak ile yetindim

Geldin aslında geldin...
"Seviyor" diye okudum papatya yaprağında
"Özlüyor" dedim kesin
Boğazım düğümlendi sen yok sayınca

Geceler bir türlü uyutmak bilmedi
Öylece resmin elimde
Yokluğunda şiir bile yazmıyorken
Düşünüyorum neden böyle yaptı diye

Kolumda nedensiz bir acı
Sanki kesilmiş bir neşter ile
Nasıl daha acı oluyor bu kalp sancısı
Sanki hiç gelmeyeceksin diye

Geceler bu kadar tatlı mıydı?
Yoksa sen gelince mi gülümsedi
Yağmurlar yağarken gündüzleri
Gelince sen, açtı Güneş'im

Nasılda bozdu önceki dörtlük şiiri
Tıpkı bana yaptığın gibi
Sana şiirler yazan şairi,
Şiirlerine küstürdün şiirin sahibi