Şiirler ölmez
Yalnız şairler ölür…
Her aşkın morgu
Kendine soğuktur
Her kavak ağacı
Kendine uzundur
Çünkü hayat
Afrika da bir çöl
Kutuplarda
Bir buzdur…
Ölü kelebekler;
Kurtlanacaktır
Ötesinde bir nevruz
Kutlanacaktır…
Şiirler ölmez
Yalnız şairler ölür…
Her kavganın burnu
Kendine kırıktır
Her acının kapısı
Kendine açıktır
Çünkü hayat
Avrupa da bir göl
Somali’de
Bir yangındır…
Ölü kelebekler;
Kurtlanacaktır
Ötesinde bir nevruz
Kutlanacaktır…
Şiirler ölmez
Yalnız şairler ölür…
Her insanın şansı
Kendine dönüktür
Her düğmenin iliği
Kendine söküktür
Çünkü hayat
Düşte ışıltılı bir yol
Gerçekte, karanlık
Ve sönüktür…
Ölü kelebekler;
Kurtlanacaktır
Ötesinde bir nevruz
Kutlanacaktır…
Kayıt Tarihi : 17.9.2012 19:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)