Siirler Ola Şiiri - Ozan Telli

-adnan yücel'e-

sevgili adnan yücel-
hisim ve yoldas sair
aska arkadasliga ve davaya dair
ayni sarkiyi söyledik seninle
birlikte örgütledik siiri
birlestirip imge'leri

ne zaman düsünsem seni
yüregimin sol damari üzerinde
kirmizi bir karinca yürüyor
buzlar cözülüyor karlar eriyor
daglaniyor ufuk
söküyor safak
patliyor narcicegin

amanoslar'in eteginde
dorugunda toroslarin
buruk sarap aci raki
ictik seninle
kavga gecitlerinden
bir sevda türküüsü gibi
gectik seninle
engels'in evine
marx'in mezarina
'komüncüler duvarin'a ugradik
el sürdük topragina yilmaz güney'in
özlemiyle yandik
aciyi aska
aski umuda bandik
cinladi gönlümüzde ses
cingilandi özümüzde ates
savruldu kül

saclarin rüzgarli isikli basin
arsinladin yollarini adana'nin
seyhan'la terin akti akdeniz'e
ceyhan'la gözyasin
böyle güzelledin cukurova'yi
ve catladi kozasi pamugun
agardi yüzü emegin
tanyeli esti
ürperdi su
dalgalandi ekin
irgalandi dal

zemheride kirmizi gül
seherde bülbüldün aski sakiyan
savkiyan catal simsektin gökte
indin üstüne hisimla düsmanin
dosta yüregini sundun
destan destan yazan sendin
sorgusu adressizleri

onurun direncin umudun
yurdun ve dünyanin sairi
ilmek ilmek dokudugun siiri
türkü türkü söylüyorlar
yeryüzünü gökyüzünü
askin yüzü eyliyorlar
yoldaslarin simdi senin

'bu gökyüzünde grev var' dedin en son
kizil yildizlari gözcü eyledin
alev sacli günesi sözcü
uzun yürüyüse ciktin samanyolu'nda
atesin ve günesin cocuklari pesinde
düsünde büyük sevda
basinda bulut
yasadisi yagmurlar yagdirdin yere
ve dinledin catlayan tohumlarin asi sesini

simdi mevsim yazsonu
katarlamissin kervani
mendilinde öfke cikininda bilinc
ayaklarinda sabir cariklari
koynunda ask ve sevinc
yine sularin tanikliginda
türküyle cikyorsun yollara

yil iki bin iki
aylardan yirmi dört temmuz
inledi bakir tel
söndü yakamoz
sustu marti
bulut bulandi
palmiye salindi
bir saga
bir sola
yolun acik olsun adnan
siirler ola
siirler ola