Merhaba can dostlar, başlar sağolsun,
Şairliktir ölen, Şiirler öksüz.
Mürai dillerde sözler boğulsun,
Kalblerde pörsüyen duygular köksüz.
Edebiyat küsmüş nesre, nazım'a,
Bohem tarzı sözler girmez yazıma.
Bedenim ulaşmaz ruhsal hızıma,
Bedenli can taşır, katarlar yüksüz.
En başta şairlik ölüyor dedik,
Dostlarda bunları biliyor dedik.
Göklerden ilham da geliyor dedik,
Başlar göğe baktı, uzaylar göksüz.
Kime ne dersem ben, kendimden derim,
Kendi demelerim bütün değerim.
Kim usta, kim ozan? Tebrik ederim.
Sözümde hilaf yok, gümansız, şeksiz.
Kavramlar yıkılmış, anlamlar yavan,
Tersine mi dönmüş? Tabanla tavan.
Hemen ün, şan ister, her yeni doğan,
Durmuşoğlum gibi ozan gereksiz.
Kayıt Tarihi : 10.2.2011 11:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/10/siirler-oksuz-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!