Şiirler İstanbul kokuyor

Önce kokun geldi soframa,
Sonra martı seslerini duydum usuldan
Gözlerimin önüne durdu hayalin,
Yol vermedi!
Vapurları gördüm herseferinde
Kadıköy vapurlarını,adaları...
Kirpiklerim,birbirini kucakladıkça,
Adın takıldı dilime,
Korktum söyleyemedim.
Özlemimi her seferinde marmaraya fısıldadım
Beni bir balıklar anlar, birde sen...
Kaç yıl oldu gözlerime yakamoz düşmeyeli,
Kimin,neyin diyetiydi bu?
Yedi tepede unuttum gözlerimi
Seni her anışımda daldırıyorum kalemimi denize
Şiirler balık kokuyor,şiirler İstanbul kokuyor!
Üsküdar'ı,Beyoğlu'nu saklıyorum mısralara
Her bir mısrada içesim geliyor denizi.
Ezan sesi yükseliyor gökkubbeye
Yakamoz çoktan düştü denize
Vakit yeni bir söze gebe.
Ey koca şehir;
Adım İstanbul olmuş benim
Sen benimsin, bende senin...