Vuslâttan gâye varlığın değilmiş,
Yekpâre gecelerin yalnızlığında anladım.
Bana sordun ki sevdiğin var mıdır,
Acziyetimden her hâlukârda yalanladım.
İnsân bu; yer kendini, bitirir.
Doğduğu güne söver, ölene ağlar.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla