Nice insanlar var, kaderin ordan oraya sürüklediği, yazgısının eseri yalnızlığını; deniz kenarlarında hoyrat rüzgârlara açarak bağrını, dindirmeye çalışan...
Oysa, bilse; yaş dolan gözlerde yıldız yıldız parıldadığını. Mısralarda sevgi kıvılcımlarının tutuşmalarına sebep olduğunu...Nasıl yürekten çağrıldığını...Nasıl gözlere fer, yüreğe can olduğunu...
Ah! Bir tutabilse ellerini...Tırmanabilse beraber gökkuşağına...Sulara, cemrelere karışabilse damla damla sevgileri...
Ah! Aldırmayabilseler etraflarındaki çığlıklara...Kucaklayabilseler kuşları, kedileri, köpekleri...Gülümseyebilseler aç kurtlara...Yeşertebilseler korkmadan sevdâ çiçeklerini...Yoksunluklarını ısıtabilseler güneşin sıcaklığından...Susuzluklarını bastırabilseler göklere açılan elleriyle...
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız