Nice insanlar var, kaderin ordan oraya sürüklediği, yazgısının eseri yalnızlığını; deniz kenarlarında hoyrat rüzgârlara açarak bağrını, dindirmeye çalışan...
Oysa, bilse; yaş dolan gözlerde yıldız yıldız parıldadığını. Mısralarda sevgi kıvılcımlarının tutuşmalarına sebep olduğunu...Nasıl yürekten çağrıldığını...Nasıl gözlere fer, yüreğe can olduğunu...
Ah! Bir tutabilse ellerini...Tırmanabilse beraber gökkuşağına...Sulara, cemrelere karışabilse damla damla sevgileri...
Ah! Aldırmayabilseler etraflarındaki çığlıklara...Kucaklayabilseler kuşları, kedileri, köpekleri...Gülümseyebilseler aç kurtlara...Yeşertebilseler korkmadan sevdâ çiçeklerini...Yoksunluklarını ısıtabilseler güneşin sıcaklığından...Susuzluklarını bastırabilseler göklere açılan elleriyle...
Ah! Anıları kucaklayabilseler renkli rüyalar gibi...Dolan gözlerden boşanan gözyaşlarıyla söndürebilseler yüreklerinin yangınlarını...
Varsın boşansın yaşlar!
Şiirler ağlasın...
Yürekler dağlasın ki, sevginin gücünü mısralar fısıldasın, haykırsın...Uzayan zaman tünelinde yankılansın...
Bırakın!
Rahat bırakın!
Şiirler ıslansın!
Kayıt Tarihi : 17.7.2009 14:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir şiire yazılan şiirsel yorum...
Şiirler ağladıkça yürekler de ağlayacak demektir..
Gözü yaşlı bir toplum olmak da doğru değil ama..
Aşk ,hep yıkılışlar üzerine mi oynayacak bu topraklarda?
Sevecen,içten yazılmış bir kronikti.
Kutluyorum Sayın KOR'u.
TÜM YORUMLAR (4)