Yaralarım kanıyor!
Heybemde iflas şehrimde yağmur var,
Her günüm kan kusmak olsada,
Ölen ne varsa geri diriltilemez artık.
Değersizliğin haddini aştın sen adam,
Bundan sonra yazılan her satır hayalidir,
Nice gönüller gördüm sevdanın baharını yaşayan,
Nasibime düşen acı bir firag.
Avuçlarına yakuttan zümrütten bir sevda bırakmıştım,
Sen adam değer bilmeyen,
Pazar tezgahına koydun sevdayı,
Yaşanmamış aşkın hayaliyle avunmak kalsın sana.
Bundan sonra yolun açık gözün arkada kalsın,
Her sabah uyandığında yokluğumu yaşayacaksın,
Sesimin tonunu arayacaksın Her kelam da,
Ölmek neymiş yavaş yavaş erimek neymiş en iyi sen bileceksin.
Devinimsiz yüreğinle haddini aştın adam,
Cemalimi her surette aramak neymiş göreceksin,
Çok gönüllerde dem vursanda,
Yüreğinden aldığım sevdanın katresini doldurmayacaksın.
İflas ettin sen bende!
Gözlerin acıdan buğulu kalacak,
Kelimeler boğazında yumru,
Yüreğin buz dağı hep üşüyerek.
Tarih at bugünü!
Günleri saya saya ,
Bu vedanın canından can almasını hesapla,
Şunu bil adam,
Bundan sonra şiirler sana gülmeyecek.
Kayıt Tarihi : 20.10.2023 05:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
19 Ekim Çarşamba
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!