Yaşlanıyor şiirler, anlamsızca
Aşktan, altından ve ormandan bahseden hala
Oysa, hangi bilge olabilirdi tek bir masalda?
Yılan gibi kıvrılan ırmakların üstüne, insanların üstüne,
Sözleri inci gibi dizmeyi biraz olsun beklemek
Sonunda, bu dünya çukurunda, yazabilmek!
Kitaplardan bıkmış bir prens için,
O hiç eskimeyecek şarkı değil mi?
Peki, kim konuşacak yeniden başlayanın sonuncusu olmaksızın?
Hece ölçüsüne ve kafiyeye uyarak!
İşte o an, hayal bu şiirde daha da net olur
Bir ağacın dibinde onu dinleyen,
Sadece akıp giden suyun sesi,
Derin bir sessizlikten daha anlaşılmaz,
Geceler mevsimleri tamamlar.
Samanyolu ve Düzenin ardında…
Uyanık Aşıklar, 2009
Philippe Delaveau
Kayıt Tarihi : 30.9.2017 00:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!